Powyższa odmiana imienia Adriana została zaczerpnięta z bazy danych imion polskich i zagranicznych dostępnej w serwisie BazaDanych.INFO. Imię żeńskie „Adriana" w słownikach zewnętrznych. Niżej znajdziesz odnośniki do słowników zewnętrznych, w których znaleziono informacje związane z imieniem żeńskim Adriana: Jak się odmienia przez przypadki imię Kaja? Imię żeńskie Kaja należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku.Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i", a kiedy dwa „ii".Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Kaja A konkretnie o tym, że sporo osób ma kłopot z odmianą imienia Kajko. Najczęściej popełnianym błędem jest naśladowanie fleksji nazwiska Michała Kajki, znanego mazurskiego poety. W efekcie otrzymujemy wersję żeńską: Kajki, Kajce, Kajkę, Kajką. Okropieństwo, prawda? Tym bardziej, że poeta wcale nie nazywał się Kajko, tylko Kajka. imię Maja w dopełniaczu brzmi Mai. cyathium # 2005-08-08. a gdzie Maju. cyathium # 2005-08-08. no, teraz pasuje. ooon # 2007-01-06. maj - inna forma trybu rozkazujący od "miej" więc spokojnie można by też pisać te słowa przez - ji, a obecna ortografia to po prostu kwestia arbitralnych ustaleń, niekiedy wcale nielogicznych, no ale Wyżej wymieniona odmiana imienia Bartłomiej pochodzi z bazy danych imion polskich dostępnej w serwisie BazaDanych.INFO. Imię męskie „Bartłomiej" w słownikach zewnętrznych. Niżej znajdziesz linki do słowników zewnętrznych, w których znaleziono materiały związane z imieniem męskim Bartłomiej: Imię żeńskie „Lilla" w słownikach zewnętrznych. Poniżej zostały umieszczone odnośniki do zewnętrznych słowników, w których znaleziono informacje związane z imieniem żeńskim Lilla: » Opisy do krzyżówki dla imienia żeńskiego Lilla. » Definicja imienia żeńskiego Lilla. Odmiana przez przypadki. Przymiotnik, podobnie jak rzeczowniki, imiesłowy przymiotnikowe, znaczna część liczebników i zaimków - odmienia się przez przypadki. Oznacza to, że podlega deklinacji i pozwala na włączenie go do zdań bez tracenia ich formy gramatycznej. Poniżej zamieszczamy przykładową deklinację przymiotnika: niski. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Sonia przez przypadki w liczbie pojedynczej. Mianownik (kto? co?): Sonia - (imię żeńskie) Dopełniacz (kogo? czego?): Wysyłam list do Soni. Celownik (komu? czemu?): Kłaniam się Soni. Biernik (kogo? co?): Spoglądam na Sonię. Przykłady odmiany imienia Ina w zdaniach. Przypadek Przykład odmiany w liczbie pojedynczej. Mianownik: (kto? co?) Ina Autorem niniejszego tekstu jest Ina. Dziś Ina ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu. Ina chce pójść ze mną na dyskotekę. Dla mnie było już jasne, ze Ina umiera. Ina wraca do domu. Trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i", a kiedy dwa „ii". Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Sonia przez przypadki w liczbie pojedynczej. UEnlXgF.